ŠVAJCARSKI ISTRAŽIVAČ TVRDI DA SU NA SRPSKOJ CRKVI UKLESANI VANZEMALJCI: Misteriozni crteži na svetinji vekovima zbunjuju naučnike

Na istoku Srbije, sakrivena u Homolju, smeštena je Trška crkva. Svetinja se nalazi u blizini današnjih seoskih naselja Suvi Do, Vukovac i Milutovac, pored puta koji spaja Krepoljin sa Žagubicom.

Crkva se nalazi pet kilometara zapadno od Žagubice. Do nje se brzo dolazi automobilom iz obližnjih mesta, uključujući Petrovac na Mlavi i Požarevac, za manje od jednog sata vožnje. Osim toga, u blizini su manastir Gornjak, banja Ždrelo, vrelo Mlave i Krupajsko vrelo, što doprinosi njenoj popularnosti, posebno tokom vikenda i verskih praznika.

Sagrađena je u stilu Raške škole a ime je dobila po selu Trg, u kojem je preovladavalo trgovačko stanovništvo. Ne postoje sigurni podaci o vremenu njene gradnje ali, sudeći prema pojedinim izvorima i njenoj arhitekturi, nastala je u periodu od 9. do 13. veka, pre vladavine kralja Dragutina.

Poznata i kao Manastir Rođenja Bogorodice, tokom svoje istorije više puta je rušena i obnavljana, što je dovelo do odstupanja od njene prvobitne arhitekture. Na kraju 17. veka, crkva je bila napuštena, ali je vek i po kasnije obnovljena zahvaljujući Voištanu Kaluđeroviću, od kada je postala parohijska crkva. S obzirom na njenu siromašnost, tokom Božića i Vaskrsa sveštenici iz Manastira Gornjak dolazili su da obavljaju službe, donoseći potrebne bogoslužbene predmete za liturgiju.

Restauracija koja je trajala od 1980. do 1990. godine, pod nadzorom Republičkog zavoda za zaštitu spomenika kulture, vratila je crkvi njen prvobitni izgled. Unutrašnjost sadrži mnoge uklesane crteže, uglavnom životinja i sekira, kao i natpise na nepoznatom jeziku, čije značenje nije razjašnjeno.

Ovi crteži privukli su pažnju švajcarskog istraživača Eriha fon Denikena, koji je tvrdio da su na njima prikazane svemirske letelice i njihovi piloti. U porti crkve pronađen je kostur mlade žene sa detetom u naručju, što sugeriše da je neki lokalni vlastelin mogao biti njen ktitor. Ovi skeleti navode na pomisao da je crkva nekada imala grobnu namenu, služeći kao mauzolej za lokalnu vlastele.

Postoje razne legende o mističnim stvorenjima koja su nekada nastanjivala ovo područje. Najpoznatija je priča o patuljku Stoјanu, koji živi u obližnjem izvoru Potajnici, otvarajući vodu iz neistraženih dubina. Takođe, postoje i legende o jelenu sa zlatnim rogovima, koji nosi kolijevku. Svi stari, paganski narodi obožavali su jelena, koji je postao jedno od prvih božanstava, simbolizujući cikličnost godišnjeg doba, od proleća do zime, od rađanja do smrti. Neki su mu prinosili žrtve, dok su ga drugi smatrali za biće, koje prenosi duše umrlih u drugi svet. Najstariji su primećivali njegove tragove u blatu i prema njima određivali početak sezone setve. Možda je upravo zbog toga njegov lik uklesan u temelje ovog neobičnog hrama.

youtube/printscreen/Todor Pesterski

Na severoistočnoj fasadi uočavaju se iscrtane sekire, alat kojima su majstori klesali kamen, a pored i simbol boga Peruna.

Šestarom urezana kružnica širine stope, sa šest podela, koja se koristila kao osnovni model za dimenzije hrama – moguće je da je ovo potpis arhitekte hrama.

Po zauzeću Srbije, Osmanlije su mnoge srpske hramove pretvorili u svoje džamije, pa su to hteli da učine i sa dečanskom manastirskom crkvom, ali ih je čudesan događaj sprecio u tome.

Nakon pisanja grčkih medija, da je u eparhiji siroskoj potpuno zabranjena zvonjava zvona sa lokalnog manastira, crkveni velikodostojnici oglasili su se saopštenjem.

Manastir Pavlovac, koji se nalazi u selu Koraćici kraj Pavlovačkog potoka, po kome je i dobio ime, je sveto mesto u kojem je Arsenije Čarnojević služio jednu od poslednjih liturgija.

O važnosti bolosluženja i odlasku u hram, pričao je i ranije patrijarh Porfirije navodeći da jedinstvo sa Bogom predstavlja smisao života svakog pojedinca.