GRAĐANI CRNE GORE VIŠE VERUJU SRPSKOJ PRAVOSLAVNOJ CRKVI NEGO DRŽAVI: Rezultati novih istraživanja pokazali su da je vera jača od politike

Najnovije istraživanje agencije Ipsos, sprovedeno od 1. do 11. februara 2025. godine na uzorku od 1.010 punoletnih građana Crne Gore, pokazalo je da građani najviše poverenja imaju u Srpsku pravoslavnu crkvu (SPC), prenosi portal aloonline.me.

Ovi rezultati potvrđuju dugogodišnji kontinuitet visokog poverenja u SPC, koja zauzima centralno mesto u verskom i društvenom životu pravoslavnog stanovništva Crne Gore. Iza Crkve, po poverenju građana, slede Vojska Crne Gore, predsednik Vlade, policija i predsednik države. Nasuprot tome, institucije sa najnižim nivoom poverenja su Skupština Crne Gore, sudstvo i političke stranke.

Poverenje u SPC proističe iz njenog viševekovnog prisustva i uticaja na kulturni i duhovni identitet Crne Gore. Pravoslavna crkva u ovoj zemlji ima duboko ukorenjenu istoriju, od vremena Mitropolije cetinjske, koja je u prošlosti imala i političku ulogu, do savremenog perioda, kada Crkva ostaje važan faktor društvene stabilnosti i moralnog autoriteta.

Rezultati istraživanja dolaze u trenutku kada se u regionu odvijaju značajne društveno-političke promene, a poverenje građana u pojedine državne institucije opada. U takvom kontekstu SPC se doživljava kao oslonac, posebno među pravoslavnim vernicima, koji je vide kao čuvara tradicije, vere i nacionalnog identiteta.

S druge strane, nizak nivo poverenja u institucije poput Skupštine i sudstva ukazuje na izraženu potrebu za reformama i povećanjem transparentnosti u njihovom radu. To otvara pitanje kako državne strukture mogu povratiti poverenje građana i koje korake je potrebno preduzeti u tom pravcu.

Najnoviji podaci Ipsosa stoga reflektuju širu sliku društvenih odnosa u Crnoj Gori, u kojoj Srpska pravoslavna crkva ostaje najpouzdanija institucija među građanima.

Od ustoličenja do susreta sa najvažnijim ličnostima sveta, patrijarh Porfirije je u protekle četiri godine oblikovao istoriju Srpske pravoslavne crkve, donoseći mir i duhovnu snagu.

Amanet se ostavlja pismeno ili usmeno, a u našem narodu se veruje da ako ti ga ostave roditelji, da se on mora ispoštovati.

Mnogi ljudi se pitaju da li je u redu da se pravedni i uzorni hrišćani muče u životu, dok nekim grešnim ljudima koji ne prezaju ni od čega i nemaju jasne granice, sve ide od ruke.

Ispovest, kako kaže sveštenik, nije nešto što treba odlagati zbog toga što se greh možda iznova ponovlja, jer u tom procesu duhovne borbe Božija blagodat je ključna.